Zapisz się na bezpłatny ISBNewsLetter

Najnowsze depesze: ISBnews Legislacja

• 23.06, 15:02Prezydent podpisał ustawę o konsumenckiej pożyczce lombardowej 

  Warszawa, 23.06.2023 (ISBnews) - Prezydent podpisał ustawę o konsumenckiej pożyczce lombardowej, która określa zasady udzielania takich pożyczek, zabezpieczeń lombardowych oraz maksymalnej wysokość pozaodsetkowych kosztów umowy takiej pożyczki, podała Kancelaria Prezydenta.

  "Ustawa określa zasady udzielania konsumenckich pożyczek lombardowych, za które uznaje się umowy, na podstawie których przedsiębiorca zobowiązuje się oddać do dyspozycji konsumenta środki pieniężne, a konsument zobowiązuje się do spłaty pożyczki w oznaczonym terminie wraz z odsetkami i pozaodsetkowymi kosztami, oraz do ustanowienia zabezpieczenia lombardowego" - czytamy w komunikacie. 

  Za zabezpieczenie lombardowe ustawa uznaje zabezpieczenie polegające na ograniczeniu prawa do dysponowania określonym przedmiotem przez konsumenta, dokonywane w szczególności przez:

  - przeniesienie własności przedmiotu zabezpieczenia na przedsiębiorcę udzielającego konsumenckiej pożyczki lombardowej,

  - zobowiązanie do przeniesienia własności przedmiotu zabezpieczenia na przedsiębiorcę udzielającego konsumenckiej pożyczki lombardowej,

  - upoważnienie przedsiębiorcy udzielającego konsumenckiej pożyczki lombardowej do sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia,

  - ustanowienie zastawu na rzecz przedsiębiorcy udzielającego konsumenckiej pożyczki lombardowej.

  Przedmiotem takiego zabezpieczenia będzie mogła być jedynie rzecz ruchoma będąca własnością (współwłasnością) konsumenta.

  Za działalność lombardową ustawa uznaje działalność gospodarczą polegającą na:

  - zawieraniu przez przedsiębiorcę umów konsumenckiej pożyczki lombardowej z konsumentem lub

  - sprzedaży przez przedsiębiorcę przedmiotu zabezpieczenia lombardowego.

  Regulacje zawarte w ustawie nie będą miały zastosowania do banków, oddziałów banków zagranicznych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych – których działalność jest już uregulowana ustawowo oraz jest objęta nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego (KNF).

  Przepisy będą stosowane także do umów o pożyczkę lombardową zawieranych z osobą fizyczną prowadzącą gospodarstwo rolne.

  Działalność lombardowa uznawana będzie za regulowaną działalność gospodarczą i będzie mogła być wykonywana jedynie przez przedsiębiorców wpisanych do rejestru prowadzonego przez KNF. Wpis do rejestru dokonywany będzie na wniosek przedsiębiorcy. Niespełnienie ustawowych wymogów prowadzenia działalności lombardowej skutkować będzie odmową wpisu w rejestrze.

  Ustawa wprowadza obowiązek wykonywania działalności lombardowej wyłącznie w formie spółki kapitałowej oraz wymóg kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wykonującej taką działalność na poziomie 50 tys. zł. Oznaczenia „lombard" w firmie spółki lub w reklamie będzie mógł używać wyłącznie przedsiębiorca, który wykonuje działalność lombardową.

  Kontrolę nad przestrzeganiem przepisów ustawy przez przedsiębiorców wykonujących działalność lombardową będzie wykonywała Inspekcja Handlowa.

  Ustawa określa koszt całkowity konsumenckiej pożyczki lombardowej; są to wszelkie koszty, które konsument jest obowiązany ponieść w związku z umową konsumenckiej pożyczki lombardowej, czyli:

  - odsetki (których wysokość nie będzie mogła przekroczyć odsetek maksymalnych określonych w Kodeksie cywilnym),

  - pozaodsetkowe koszty umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej, w szczególności: opłaty, prowizje, podatki i marże, a także koszty usług dodatkowych, w szczególności przechowania przedmiotu zabezpieczenia lombardowego lub ubezpieczeń.

  Maksymalna wysokość pozaodsetkowych kosztów umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej ustalana będzie zgodnie z określonym w ustawie wzorem, przy czym koszty te nigdy nie będą mogły przekroczyć 45% kwoty pożyczki. 

  Ustawa wprowadza wymóg zawarcia umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Umowa będzie mogła być zawarta na czas oznaczony, nie krótszy niż 7 dni.

  Ustawa zawiera także regulacje dotyczące umów konsumenckiej pożyczki lombardowej zawieranych na odległość, w szczególności określające związane z tym obowiązki informacyjne przedsiębiorców wykonujących działalność lombardową, formę zawarcia umowy (postanowienia umowne będą musiały być potwierdzone na trwałym nośniku) i zasady odstąpienia od niej, a także regulacje dotyczące wzajemnych rozliczeń z tytułu odstąpienia od umowy.

  W przypadku braku zapłaty przez konsumenta całości lub części całkowitej kwoty do spłaty w wymaganym terminie przedmiot zabezpieczenia lombardowego stanie się, co do zasady, własnością przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową. W takim przypadku przedsiębiorca ten zaspokoi wierzytelność wynikającą z umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej przez sprzedaż przedmiotu zabezpieczenia lombardowego w drodze aukcji elektronicznej dostępnej publicznie chyba, że wartość tej kwoty równa 500 zł lub niższa.

  Cena wywoławcza przedmiotu zabezpieczenia lombardowego w pierwszej aukcji będzie równa szacunkowej wartości przedmiotu zabezpieczenia lombardowego ustalonej w umowie konsumenckiej pożyczki lombardowej. Jeżeli przedmiot zabezpieczenia lombardowego nie zostanie sprzedany w pierwszej aukcji, przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową wystawi ten przedmiot na drugiej aukcji, z obniżoną do 90 % wartości przedmiotu zabezpieczenia lombardowego ceną wywoławczą. Jeżeli przedmiot zabezpieczenia lombardowego nie zostanie sprzedany w drugiej aukcji, przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową dokona jego sprzedaży bez konieczności ogłaszania kolejnej aukcji.

  Przedsiębiorca będzie miał obowiązek zwrotu konsumentowi nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia ponad kwotę należną mu od konsumenta z tytułu spłaty pożyczki. Nadwyżka taka będzie mogła być pomniejszona o nie więcej niż o 20%. Kwota pomniejszenia stanowić będzie przychód przedsiębiorcy.

  Ustawa zawiera także przepisy przejściowe: sześciomiesięczny – co do zasady - okres na dostosowanie się przez przedsiębiorców prowadzących w dniu wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą w zakresie udzielania lub dawania przyrzeczenia zawierania umów konsumenckiej pożyczki lombardowej do wymogów określonych ustawą.  Przepisy ustawy nie będą przy tym miały zastosowania do umów zawartych przed dniem jej wejścia w życie.

  Ustawa wejdzie w życie po upływie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia.

  (ISBnews)

   

• 20.06, 14:19MRiT: Rząd przyjął projekt noweli o gwarantowanych przez SP ubezpieczeniach eksportowych 

  Warszawa, 20.06.2023 (ISBnews) - Rząd przyjął projekt ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych, który zakłada zwiększenie katalogu ubezpieczeń eksportowych, by więcej podmiotów będzie mogło skorzystać z ubezpieczeń gwarantowanych, podało Ministerstwo Rozwoju i Technologii (MRiT).

  "Przepisy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach, nie zapewniają w pełni narzędzi pozwalających z pomocą Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych, na możliwie jak najszybsze reagowanie na ewentualne globalne wydarzenia. Z uwagi na dynamiczną sytuację gospodarczą na świecie, konieczne jest stworzenie elastycznego mechanizmu, który da możliwość kierowania pomocy odpowiedniej do pojawiających się potrzeb" - powiedział minister rozwoju i technologii Waldemar Buda, cytowany w komunikacie.

  Dlatego też rząd proponuje rozszerzenie katalogu oferowanych przez KUKE ubezpieczeń, jak również katalog podmiotów uprawnionych do korzystania z tego rodzaju ubezpieczeń - o oddziały przedsiębiorców zagranicznych oraz podmioty dokonujące inwestycji w Polsce służące transformacji energetycznej kraju.

  Dzięki proponowanym zmianom, KUKE zaoferuje większy wybór ubezpieczeń i więcej instytucji będzie mogło skorzystać z ubezpieczeń gwarantowanych. 

  Projekt wprowadza możliwość reasekuracji przez KUKE ubezpieczeń casco i OC w transporcie, dotyczących żeglugi morskiej i śródlądowej oraz przedmiotów w transporcie, a także niezwiązanych z transportem pozostałych szkód wywołanych przez grad lub mróz oraz inne przyczyny (jak np. kradzież). Przepisy te będą miały zastosowanie w sytuacjach nadzwyczajnych. 

  Projektowane przepisy mają zapewniić ochronę ubezpieczeniową polskim eksporterom, również w zakresie zakupu towarów, poprzez wdrożenie do oferty KUKE ubezpieczenia zwrotu zaliczki zapłaconej przez ubezpieczającego na poczet dostawy importowej z jakiegokolwiek kraju, w przypadku, gdy ma on otwarty przez KUKE limit kredytowy w polisie obrotowej na zagranicznych odbiorców swoich produktów lub usług (ubezpieczenie kredytu kupieckiego w eksporcie).

  Wprowadzenie tego rozwiązania ma – według założeń - przyczynić się do zwiększenia obrotów handlowych polskich przedsiębiorców, a tym samym umożliwi ich rozwój i zwiększy możliwości współpracy z firmami zagranicznymi. Dzięki temu polscy eksporterzy będą mogli kupować towary i podzespoły wykorzystywane w procesie produkcyjnym, które są niedostępne lub występują w ograniczonej ilości w Polsce, co finalnie może zapobiec zakłóceniom łańcucha dostaw.

  Projektowana regulacja ma także umożliwić KUKE oferowanie ochrony ubezpieczeniowej również w zakresie projektów pozaeksportowych – ograniczonych do pokrywania ryzyka podmiotom prywatnym i publicznym w zakresie ich działalności służącej transformacji energetycznej Polski i rozwoju gospodarki niskoemisyjnej. 

  (ISBnews)

• 19.06, 14:33KNF znowelizowała Rekomendację S dot. kredytów hipotecznych w zw. z kredytem 2% 

  Warszawa, 19.06.2023 (ISBnews) - Komisja Nadzoru Finansowego jednogłośnie przyjęła nowelizację Rekomendacji S dotyczącej dobrych praktyk w zakresie zarządzania ekspozycjami kredytowymi zabezpieczonymi hipotecznie, podała komisja. Nowelizacja ma dostosować rekomendacje do zmian w prawie w tym związanych z programem "Bezpieczny kredyt 2%".

  "Zmiany wprowadzane w Rekomendacji S dotyczą:

  a) uwzględnienia w Rekomendacji S gwarantowanego kredytu mieszkaniowego, objętego programem rządowym;

  b) uwzględnienia w Rekomendacji S kredytu mieszkaniowego objętego rządowym programem dopłat do oprocentowania;

  c) bufora na wzrost stóp procentowych, uwzględnianego w procesie wyznaczania zdolności kredytowej klienta;

  d) wprowadzenia nowych oczekiwań co do uwzględniania modeli szacujących ryzyko przedterminowych spłat kredytów (prepayment models);

  e) wprowadzenia nowych oczekiwań względem informacji o ryzykach związanych z kredytem hipotecznym, które powinny być przekazywane klientom" - czytamy w komunikacie.

  "Zmiany dokonane niniejszą nowelizacją Rekomendacji S uwzględniają opinię Komitetu Stabilności Finansowej" - czytamy również.

  Komisja Nadzoru Finansowego oczekuje, że banki i oddziały instytucji kredytowych dostosują swoją działalność do zmian Rekomendacji S w terminie do 1 lipca 2024 r, podano.

  (ISBnews)

• 19.06, 11:52KE proponuje wprowadzenie unijnego certyfikatu rezydencji podatkowej 

  Warszawa, 19.06.2023 (ISBnews) - Komisja Europejska zaproponowała przepisy dotyczące wzmocnienia procedur poboru podatku u źródła w UE dla inwestorów, pośredników finansowych i organów podatkowych państw członkowskich, poprzez wprowadzenie wspólnego unijnego certyfikatu rezydencji podatkowej oraz dodatkowych przyśpieszonych procedur zwrotu podatku podała Komisja.

  Zaproponowane dziś kluczowe działania będą korzystne dla inwestorów, pośredników finansowych i krajowych organów podatkowych:

  - wspólny unijny cyfrowy certyfikat rezydencji podatkowej (inwestorzy posiadający zróżnicowany portfel inwestycyjny w UE będą potrzebowali tylko jednego cyfrowego certyfikatu rezydencji podatkowej, aby otrzymać kilka zwrotów w tym samym roku kalendarzowym). Cyfrowy certyfikat rezydencji podatkowej powinien być wydawany w ciągu jednego dnia roboczego od złożenia wniosku. Obecnie większość państw członkowskich nadal stosuje procedury w oparciu o dokumenty papierowe.

  - procedury przyspieszone uzupełniające obecną standardową procedurę zwrotu podatku: procedura "ulgi u źródła" i system "szybkiego zwrotu" (państwa członkowskie będą mogły wybrać, z którego wariantu wolą korzystać - możliwa będzie również kombinacja obu tych opcji)

  Zgodnie z procedurą „ulgi u źródła" stawka podatkowa stosowana w chwili wypłaty dywidend lub odsetek bazuje bezpośrednio na obowiązujących postanowieniach umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W ramach procedury "szybkiego zwrotu" pierwotną płatność uiszcza się według stawki podatku u źródła obowiązującej w tym państwie członkowskim, w którym wypłacane są dywidendy lub odsetki, natomiast zwrot wszelkich nadpłaconych podatków następuje w ciągu 50 dni od daty płatności.

  Szacuje się, że powyższe procedury pozwolą inwestorom zaoszczędzić około 5,17 mld euro rocznie.

  Ustandaryzowany obowiązek sprawozdawczy zapewni krajowym organom podatkowym narzędzia niezbędne do kontrolowania kwalifikowalności do objęcia obniżoną stawką i wykrywania potencjalnych nadużyć. Certyfikowani pośrednicy finansowi będą zobowiązani do zgłaszania wypłat dywidend lub odsetek właściwemu organowi podatkowemu, aby mógł on prześledzić transakcję. Duże unijne instytucje pośrednictwa finansowego będą musiały dołączyć do krajowego rejestru certyfikowanych pośredników finansowych. Rejestr ten będzie również otwarty, na zasadzie dobrowolności, dla mniejszych unijnych pośredników finansowych oraz dla tych spoza UE.

  Termin "podatek u źródła" odnosi się m.in. do sytuacji, w której inwestor będący rezydentem jednego z państw członkowskich UE jest zobowiązany do zapłaty podatku od odsetek lub dywidend w innym państwie członkowskim. Sytuacja ta dotyczy często inwestorów transgranicznych.

  Aby uniknąć podwójnego opodatkowania w takich przypadkach, wiele państw członkowskich UE podpisało umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Problem polega na tym, że takie procedury zwrotu podatku są często długie, kosztowne i uciążliwe, co stanowi utrudnienie dla inwestorów i może zniechęcać do inwestycji transgranicznych w obrębie i spoza UE. W poszczególnych państwach członkowskich są obecnie stosowane odmienne procedury dotyczące podatku u źródła. W całej UE inwestorzy muszą zmagać się z ponad 450 różnymi formularzami, z których większość jest dostępna wyłącznie w językach narodowych.

  Procedury zwrotu mogą być nadużywane - straty podatkowe wynikające z tych praktyk w latach 2000-2020 oszacowano na 150 mld euro.

  Dzisiejszy wniosek jest tylko jedną z inicjatyw Komisji, które dążą do uproszczenia procedur dla przedsiębiorstw i do zwalczenia nadużyć podatkowych. W grudniu 2022 r. ministrowie finansów przyjęli wniosek Komisji dotyczący dyrektywy Rady w sprawie zapewnienia globalnego minimalnego poziomu opodatkowania grup wielonarodowych w Unii. W maju 2023 r. osiągnięto ponadto porozumienie polityczne w sprawie nowych przepisów dotyczących przejrzystości podatkowej.

  (ISBnews)

• 16.06, 22:18Sejm odrzucił poprawki Senatu do ustawy o pożyczce lombardowej 

  Warszawa, 16.06.2023 (ISBnews) - Sejm odrzucił poprawki Senatu, wyłączające pożyczki dla osób fizycznych prowadzących gospodarstwo rolne z zakresu obowiązywania ustawy o konsumenckiej pożyczce lombardowej.

  Ustawa o konsumenckiej pożyczce lombardowej, która wprowadza obowiązek wpisu przedsiębiorców prowadzących działalność lombardowa do rejestru Komisji Nadzoru Finansowego (KNF), nakłada wymóg prowadzenia działalności w formie spółki kapitałowej oraz określa zasady prowadzenia tej działalności.

  Definiuje pojęcie całkowitego kosztu konsumenckiej pożyczki lombardowej jako wszelkie koszty, które konsument jest obowiązany ponieść w związku z umową konsumenckiej pożyczki lombardowej, obejmujące:

  - odsetki,

  - pozaodsetkowe koszty umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej w szczególności: (opłaty, prowizje, podatki i marże oraz koszty usług dodatkowych, w szczególności koszty przechowania przedmiotu zabezpieczenia lombardowego lub ubezpieczeń).

  Maksymalne pozaodsetkowe koszty ustalono na poziomie 45% kwoty pożyczki.

  Wprowadzono też możliwość odstąpienia od umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej zawartej na odległość w terminie 7 dni (bez podawania przyczyny i bez ponoszenia kosztów, z wyjątkiem kosztów dostarczenia kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej i przedmiotu zabezpieczenia lombardowego).

  (ISBnews)

• 15.06, 13:30Bochenek i W-cy: Po wyroku TSUE wzrośnie liczba pozwów wobec banków 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF może być bodźcem dla frankowiczów, którzy zwlekali z pozwaniem banku, uważa radca prawny z Kancelarii Radów Prawnych Bochenek i Wspólnicy Wojciech Bochenek.

  "Dzisiejszy wyrok może być bodźcem dla tych frankowiczów, którzy zwlekali jeszcze z pozwaniem banku, obawiając się roszczeń odwetowych. Nawet pomimo tego, że zgodnie ze statystykami rynkowymi, banki i tak przegrywają 97% takich spraw. Ale po dzisiejszym orzeczeniu TSUE ta statystka powinna jeszcze wzrosnąć" - ocenia Bochenek w komentarzu do wyroku.

  Zwraca również uwagę, że TSUE potwierdził, że ochrona konsumenta, jako słabszego uczestnika rynku, jest wartością nadrzędną w prawie europejskim.

  "TSUE jednoznacznie odmówił bankom prawa do roszczeń z tytułu bezumownego korzystania z kapitału. Jednocześnie wskazał, że konsumentom mogą przysługiwać dodatkowe roszczenia, jeżeli są one zgodne z celami dyrektywy i zasadą proporcjonalności. Stanowisko Trybunału jest zgodne z treścią dyrektywy 93/13 i spełnia jej cele w zakresie skutku odstraszającego nieuczciwych przedsiębiorców. Banki będę musiały ponieść konsekwencje prawne i finansowe zawarcia w umowach nieuczciwych postanowień umownych" - stwierdził.

  Bochenek zwrócił również uwagę, że Trybunał wypowiedział się również w innej kwestii - potwierdził prawo frankowiczów do składania wniosków do sądu o zabezpieczenie w zakresie zawieszenia spłaty rat na czas trwania procesu.

  "Zgodnie z TSUE, zastosowanie takiego środka tymczasowego może być konieczne dla zapewnienia pełnej skuteczności przyszłego orzeczenia stwierdzającego nieważność umowy kredytu. Co istotne, wg Trybunału takie zabezpieczenie wydaje się tym bardziej konieczne, gdy konsument ten wpłacił do banku kwotę wyższą od kwoty pożyczonej, jeszcze przed wszczęciem postępowania. Ale nie jest to warunek konieczny. Z pewnością skłoni kolejnych frankowiczów do podjęcia działań na drodze sądowej, zamiast decydować się na znacznie mniej korzystne ugody" - ocenia radca prawny.

  15 czerwca przed TSUE zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  (ISBnews)

• 15.06, 13:22Mędrecki&Partners: Po wyroku TSUE zmniejszy się atrakcyjność i popularność ugód 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Efektem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF będzie zmniejszenie atrakcyjności i popularności ugód oferowanych przez banki kredytobiorcom, uważa radca prawny w Mędrecki&Partners Emil Mędrecki.

  "Przede wszystkim należy spodziewać się, że zmniejszy się atrakcyjność i popularność ugód oferowanych przez banki. Bankom odpadł ostatni straszak - argument, że jeśli ty nas pozwiesz, to możesz się spodziewać również kontrpozwu z naszej strony. Konsumenci - kredytobiorcy, wiedząc, że roszczenia banków są całkowicie bezpodstawne, z większą odwagą pójdą do sądu, aby zgarnąć „całą pulę" po korzystnym wyroku, zamiast dzielić się korzyściami z bankiem w ugodzie" - ocenia Mędrecki w swoim komentarzu.

  Zgodnie z wyrokiem, w skutek uznania umowy kredytu za nieważną, bankowi nie należy się żadne dodatkowe wynagrodzenie w związku z udostępnieniem kapitału, poza zwrotem tego kapitału wraz z ewentualnymi odsetkami za opóźnienie. Jednocześnie Trybunał wskazał, że przepisy unijne nie stoją na przeszkodzie aby to konsument oprócz uzyskania zwrotu kwot wpłaconych wcześniej na rzecz banku i odsetek ustawowych za opóźnienie, mógł jeszcze żądać od banku dodatkowych świadczeń. Jednak to do sądu krajowego będzie należało ustalenie - czy takie dodatkowe świadczenie konsumentowi się należy i jeśli tak, to w jakiej wysokości, wskazuje.

  Jego zdaniem, zgodzić się należy z argumentacją sądu, że przyznanie bankowi prawa do wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, w sytuacji, gdy umowa zawarta pomiędzy tym bankiem a konsumentem jest nieważna z uwagi na nieuczciwe zapisy, byłoby kompletnie sprzeczne z celem dyrektywy 93/13. Wskazuje, że jeżeli bank, który stworzył umowę i która ostatecznie została uznana za nieważną w związku z tym, że zawierała nieuczciwe zapisy mógłby, mimo to pobierać od konsumentów rynkowe wynagrodzenie za korzystanie z kapitału kredytu, to mogłoby się okazać, że narzucanie konsumentom nieuczciwych warunków będzie dla banku i tak opłacalne.

  "Dodatkowo banki mogą również wyciągnąć z takiego wyroku wnioski korzystne dla siebie. Jednoznaczne potwierdzenie, że żadne dodatkowe wynagrodzenie bankom się nie należy, powinno skutkować zaprzestaniem kierowania przez banki pozwów przeciwko swoim klientom. To przyniesie bankom wymierne oszczędności, które wcześniej były trwonione na koszty sądowe i obsługę prawną z góry przegranych procesów" - podsumował Mędrecki.

  15 czerwca przed TSUE zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  (ISBnews)

• 15.06, 13:16Konfederacja Lewiatan: Wyrok TSUE ws. C-520/21 rodzi cztery zagrożenia 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF płyną cztery ryzyka, m.in. ograniczenie możliwości finansowania gospodarki przez sektor bankowy, ocenia dyrektor departamentu rynku finansowego i prawa korporacyjnego Konfederacji Lewiatan Adrian Zwoliński.

  "Można wskazać cztery ryzyka płynące z dzisiejszego wyroku TSUE. Pierwsze dotyczy dosyć szeroko dyskutowanego ograniczenia możliwości finansowania gospodarki przez sektor bankowy w kontekście rosnących w przyszłości potrzeb kapitałowych. Drugie to spowolnienie rozwoju usług bankowych dla klientów m.in. ze względu na dalszą utratę atrakcyjności sektora w oczach inwestorów. Trzecie wiąże się z większymi kosztami części usług świadczonych przez banki. Czwarte jest ryzykiem prawnym, oznaczającym, że przyjęta w wyroku daleko idąca interpretacja prawa wpłynie na inne branże zawierające długoterminowe umowy z konsumentami" - napisał Zwoliński w komentarzu.

  "W skrócie można powiedzieć, że skutkiem wyroku jest ryzyko nieefektywności ekonomicznej, które w razie jego zrealizowania poniosłyby firmy, konsumenci i banki. Ostateczny koszt wyroku nie jest obecnie znany; będzie on rozłożony w czasie" - czytamy również.

  Jego zdaniem, następstwem wyroku TSUE nie będzie "apokalipsa finansowa", można natomiast oczekiwać kolejne osłabienie sektora bankowego i wpływ tego osłabienia na całość gospodarki.

  "Na przestrzeni lat rentowność sektora spadła, obciążenia finansowe czy regulacyjne wzrastają systematycznie. Nawet długotrwałe środowisko wysokich stóp procentowych niesie dla banków nie tylko korzyści, ale i zagrożenia. Wyrok TSUE nie powinien być okazją do załamywania rąk, czy nawet do dyskusji nad kondycją sektora, gdyż ta się stale odbywa, lecz przyczynkiem do systematycznego rozwiązywania nagromadzonych problemów - w tym legislacyjnych" - wskazał Zwoliński.

  15 czerwca przed TSUE zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  (ISBnews)

• 15.06, 12:53UOKIK: TSUE wskazał, że przedsiębiorca nie może czerpać korzyści z łamania prawa 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF oznacza, że nie można dopuścić ani do tego, by przedsiębiorca czerpał korzyści gospodarcze ze swojego niezgodnego z prawem zachowania, ani do tego, by otrzymał odszkodowanie za niedogodności nim wywołane, ocenia Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

  "Inny wyrok zaprzeczałby całości dotychczasowego orzecznictwa TSUE i założeniom dyrektywy 93/13, której celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony konsumentów. Od dawna podnosiliśmy, że banki nie mają prawa żądać wynagrodzenia za korzystanie z kapitału w przypadku upadku umowy z ich winy, czyli w związku ze stosowaniem klauzul abuzywnych. Dobrze, że ta kwestia została ostatecznie rozstrzygnięta, wyrok TSUE odzwierciedla nasze stanowisko w tych sprawach" - powiedział prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Tomasz Chróstny, cytowany w komunikacie.

  Jak podkreśla UOKiK, TSUE orzekł, że w przypadku uznania, że umowa kredytu między bankiem a kredytobiorcą jest od początku nieważna z powodu zawarcia w niej nieuczciwych warunków umownych, dyrektywa 93/13 stoi na przeszkodzie temu, by bank miał prawo żądać od konsumenta rekompensaty wykraczającej poza zwrot wypłaconego kapitału oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę.

  Wyrok jest tożsamy ze stanowiskiem wyrażanym przez Prezesa UOKiK i opinią wydaną w lutym przez Rzecznika Generalnego TSUE. Trybunał ponadto argumentował, że przyznanie takiego prawa przyczyniłoby się do wyeliminowania efektu odstraszającego wywieranego na przedsiębiorców, podano.

  "Zgodnie z wyrokiem TSUE, dyrektywa 93/13 nie sprzeciwia się przepisom prawa krajowego, jak również orzekaniu przez sądy krajowe na rzecz konsumenta dodatkowych świadczeń - oprócz zwrotu pieniędzy zapłaconych na podstawie umowy przez konsumenta - np. z tytułu korzystania przez bank z kwot uiszczanych w ramach spłaty rat kredytu" - czytamy w komunikacie.

  "Jak wskazano w wyroku, dyrektywa 93/13 nie reguluje bezpośrednio skutków nieważności umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem po usunięciu nieuczciwych warunków. Określenie skutków, jakie pociąga za sobą takie stwierdzenie należy do państw członkowskich. Jednocześnie ustanowione przez nie w tym względzie przepisy powinny być zgodne z prawem Unii, a w szczególności z celami tej dyrektywy. W opinii Trybunału, nie wydaje się by możliwość dochodzenia przez konsumenta względem banku roszczeń wykraczających poza zwrot miesięcznych rat podważała wskazane cele dyrektywy" - czytamy również.

  Jak wskazuje UOKiK, Trybunał podkreślił, że podnoszony argument o zagrożeniu stabilności rynków finansowych  nie ma znaczenia w ramach wykładni dyrektywy, która ma na celu ochronę konsumentów.

  "Ponadto, jak wskazał TSUE, nie można dopuścić ani do tego, by przedsiębiorca czerpał korzyści gospodarcze ze swojego niezgodnego z prawem zachowania, ani do tego, by otrzymał odszkodowanie za niedogodności nim wywołane. Trybunał wskazał ponadto, że przedsiębiorcy nie mogą obchodzić celów realizowanych przez dyrektywę ze względu na zachowanie stabilności rynków finansowych. Do instytucji bankowych należy bowiem organizacja działalności w sposób zgodny z tą dyrektywą" - czytamy dalej.

  Urząd przypomina o drugim wyroku TSUE który zapadł w czwartek, a który dotyczy zawieszenia płatności rat kredytów.

  Zdaniem TSUE, sąd może zarządzić środek tymczasowy w postaci zawieszenia spłaty rat kredytu w trakcie trwania sprawy o ustalenie nieuczciwego charakteru warunków umowy. W ocenie Trybunału, odmowa zawieszenia spłaty rat kredytu w ramach środków tymczasowych, może uczynić, przynajmniej w części, nieskutecznym ostateczne orzeczenie do co nieważności umowy, podano.

  "Orzeczenie to nie prowadziłoby bowiem do przywrócenia sytuacji prawnej i faktycznej, w jakiej konsument znajdowałby się w braku nieuczciwej klauzuli, skoro następnie musiałby on wystąpić z kolejnym powództwem o zapłatę kwot uiszczonych, w toku pierwszego procesu na podstawie unieważnionej umowy. Innymi słowy, skutek restytucyjny wyroku stwierdzającego nieważność umowy nie zostałby w pełni osiągnięty" - czytamy dalej w materiale.

  15 czerwca przed TSUE zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  (ISBnews)

• 15.06, 12:36ZBP: W zakresie roszczeń konsumentów TSUE odesłał do prawa krajowego 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wskazał w swoim orzeczeniu w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF, że kwestie roszczeń kredytobiorców powinny rozstrzygać sądy krajowe, ocenia w swoim stanowisku Związek Banków Polskich (ZBP).

  "W zakresie roszczeń konsumentów TSUE odesłał do prawa krajowego oraz podkreślił, że do sądu odsyłającego należy dokonanie oceny w świetle wszystkich okoliczności sporu, czy uwzględnienie tego rodzaju roszczeń konsumenta jest zgodne z zasadą proporcjonalności" - czytamy w stanowisku.

  W ocenie ZBP, Trybunał stwierdził, że dyrektywa 93/13 nie reguluje bezpośrednio skutków nieważności umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem po usunięciu nieuczciwych warunków. Określenie skutków, jakie pociąga za sobą takie stwierdzenie należy do państw członkowskich, przy czym ustanowione przez nie w tym względzie przepisy powinny być zgodne z prawem Unii, a w szczególności z celami tej dyrektywy.

  Jego zdaniem, Trybunał sprecyzował, że owa zgodność zależy od tego, czy przepisy krajowe, po pierwsze, pozwalają na przywrócenie pod względem prawnym i faktycznym sytuacji konsumenta, w której znajdowałby się on w braku umowy uznanej za nieważną, a po drugie, nie zagrażają realizacji odstraszającego skutku określonego w dyrektywie.

  "W opinii Związku, konsument nie spełnia na rzecz banku żadnej usługi. Spłacając raty kredytobiorca jedynie oddaje bankowi pieniądze wypłacone wcześniej przez bank. W związku z tym konsument nie może domagać się od banku roszczeń wykraczających poza zwrot rat" - czytamy w stanowisku.

  "W zakresie roszczeń banków Trybunał wskazał, że dyrektywa stoi na przeszkodzie temu, by banki miały prawo żądać od konsumenta rekompensaty wykraczającej poza zwrot wypłaconego kapitału oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę, jeśli miałoby to prowadzić do 'uzyskania odszkodowania za utratę zysku, jaki zamierzał osiągnąć ze wspomnianej umowy'. Wskazując na konieczność zwrotu, kapitału Trybunał nie przesądził, czy chodzi o jego wartość realną czy nominalną, co jest szczególnie istotnym pytaniem w świetle wysokiej inflacji" - czytamy również.

  W ocenie ZBP, wyrok zawiera niezgodności, gdyż z jednej strony Trybunał wielokrotnie wskazuje, że należy dążyć do przywrócenia sytuacji prawnej i faktycznej, w jakiej konsument znajdowałby się w razie braku nieuczciwego warunku, a z drugiej strony akceptuje sytuację, w której konsument uzyskałby za darmo kapitał, za który nabył nieruchomość.

  15 czerwca przed TSUE zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  (ISBnews)

• 15.06, 12:22EY: Po wyroku TSUE ugody najbardziej właściwą rozwiązywania sporów banki-klienci 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Po dzisiejszym orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF ugody i kontynuowanie zapoczątkowanego już przez banki procesu ugodowego uznać należy za najbardziej właściwą i optymalną drogę rozwiązywania sporów między kredytobiorcami frankowymi a bankami, uważają prawniczki z EY Law Zuzanna Zakrzewska i Ewa Gajda-Kozłowska.

  "Dzisiejszy wyrok TSUE wpisuje się w dotychczasowe prokonsumenckie orzecznictwo i z pewnością będzie miał istotne skutki dla sektora bankowego w Polsce. Niezależnie bowiem od samych spraw zmierzających do unieważnienia umowy kredytu frankowego, potencjalnie otwiera konsumentom drogę do występowania przeciwko bankom z dodatkowymi roszczeniami (takimi jak wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z kapitału, odszkodowanie, zwrot kosztów, waloryzacja świadczenia, itp.). Jednocześnie konsekwencją tego wyroku wydaje się być zamknięcie bankom domagania się na drodze sądowej wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału. Banki będą mogły się zatem domagać jedynie zwrotu wypłaconego pierwotnie kapitału wraz z odsetkami za opóźnienie" - oceniają prawniczki w komentarzu.

  "TSUE nie podzielił argumentacji pozwanego banku oraz Komisji Nadzoru Finansowego, że uniemożliwienie bankom dochodzenia wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału oznaczałaby, że finansowanie udzielone kredytobiorcom będzie w praktyce darmowym kredytem. TSUE wskazał, że utrata przez przedsiębiorcę zysku, wygenerowanego w skutek wykonywania przez konsumenta umowy zawierającej klauzule niedozwolone jest naturalnym następstwem uznania takiej umowy za nieważną" - dodały.

  Ich zdaniem, nie można jednak jednoznacznie przesądzić, że orzeczenie TSUE spowoduje wzrost liczby pozwów ze strony kredytobiorców. Wskazują, że aktualnie postępowania sądowe w sprawach kredytów frankowych trwają po kilka lat.

  "Co prawda, ostatnia nowelizacja kodeksu postępowania cywilnego (obowiązująca od 15 kwietnia 2023 r.), miała wpłynąć na odciążenie tzw. wydziału frankowego w Sądzie Okręgowym w Warszawie (XVIII Wydział Cywilny) i tym samym na przyspieszenie rozpoznawania spraw dotyczących kredytów frankowych. W naszej ocenie jednak sama zmiana właściwości sądu w sprawach frankowych na sąd właściwy ze względu na miejsce zamieszkania powoda (konsumenta), nie wpłynie w sposób istotny na czas rozpoznawania tego rodzaju spraw i z pewnością będą się one toczyć przez lata" - czytamy w komentarzu.

  Dodatkowo biorąc pod uwagę niestabilną sytuację gospodarczą (przejawiającą się poprzez m.in. wysoki kurs CHF, wysoką inflacją oraz wysokie oprocentowanie kredytów, itp.), najkorzystniejsze dla konsumenta pozostaje w naszej ocenie szybkie zamknięcie kwestii kredytu frankowego (poprzez spłatę, nadpłatę czy też kontynuację po przekształceniu kredytu w kredyt w PLN). Stąd ugody i kontynuowanie zapoczątkowanego już przez banki procesu ugodowego uznać należy za najbardziej właściwą i optymalną drogę" - konkludują prawniczki.

  15 czerwca przed TSUE zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  (ISBnews)

• 15.06, 12:09Prezes mBanku: Żałuję, że nie oferowaliśmy ugód frankowiczom wcześniej 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Niektóre banki oferowały klientom frankowym później niż inne, bo musiały zbudować odpowiednie bufory kapitałowe, uważa prezes mBanku Cezary Stypułkowski.

  "W pewnym sensie żałuję, ze nie zaoferowaliśmy wcześniej tego typu rozwiązań [ugód z klientami], ale też trzeba brać pod uwagę, że sytuacja kapitałowa poszczególnych banków była różna. Odpowiadamy przede wszystkim za środki deponentów, za funkcjonowanie banków w dłuższym czasie. Niektóre banki miały stany buforów umożliwiające oferowanie ugód, niektóre musiały je zbudować. Stąd wynika to rozłożenie w czasie [oferowania ugód przez różne banki]" - powiedział Stypułkowski podczas konferencji prasowej.

  Nie wykluczył również wzrostu opłat dla klientów banków w następstwie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF.

  "Jest to [wyrok TSUE] olbrzymie obciążenie kapitałów banków i to będzie musiało być w jakiejś perspektywie czasu odrobione" - dodał prezes.

  15 czerwca przed TSUE zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  mBank należy do czołówki uniwersalnych banków komercyjnych w Polsce. Strategicznym akcjonariuszem mBanku jest niemiecki Commerzbank. Bank jest notowany na GPW w 1992 roku. Aktywa razem banku wyniosły 209,89 mld zł na koniec 2022 r.

  (ISBnews)

• 15.06, 11:50ZBP: Bank będą musiały utworzyć dodatkowe rezerwy po wyroku TSUE 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF oznacza dla sektora bankowego konieczność utworzenia dodatkowych rezerw, ocenia prezes Związku Banków Polskich (ZBP) Tadeusz Białek.

  "Materializacja wyroku oznacza konieczność tworzenia przez banki dodatkowych rezerw" - powiedział Białek podczas konferencji prasowej.

  "Koszt takiego rozstrzygnięcia był szacowany przez KNF na ok 100 mld zł. Przekłada on się no konieczność tworzenia rezerw na ryzyko prawne związane tymi kredytami. Koszt ten nie spowoduje zachwiania stabilności sektora bankowego, natomiast - tak, jak zapowiadaliśmy - jest ogromnym ciosem w możliwości finansowania przez banki gospodarki [...]. Poziom 'obrezerwowania', jak podawał NBP, szacuje się obecnie na kwotę 40-50 mld zł" - dodał.

  15 czerwca przed TSUE zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  (ISBnews)

• 15.06, 11:36Prezes ZBP: Orzeczenie TSUE sprzeczne z celami dyrektywy 93/13 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF jest sprzeczne z dyrektywą 93/13, która ma chronić interesy konsumentów, ocenia prezes Związku Banków Polskich (ZBP) Tadeusz Białek.

  "Wyrok TSUE jest sprzeczny z celami dyrektywy 93/13. Mówi ona bowiem o przywróceniu równowagi między stronami umowy" - powiedział Białek podczas konferencji prasowej.

  "W naszej ocenie, wyrok prowadzi do sytuacji, w której część klientów banków uzyska darmowy kredyt. To skrajne i niesprawiedliwe uprzywilejowanie jednej grupy kredytobiorców" - dodał.

  Podkreślił, że z dotychczasowego orzecznictwa wynika, ze unieważnienie umowy kredytowej nie może być sankcją i nie może następować na życzenie klienta.

  15 czerwca przed TSUE zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  (ISBnews)

• 15.06, 11:29Santander BP: Po wyroku TSUE to sądy krajowe określą sposób rozliczenia bank-klient 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF oznacza, że sprawa rozliczeń stron unieważnionych umów kredytów frankowych pozostanie do rozstrzygnięcia sądów krajowych, ocenia dyrektor Departamentu Obsługi Prawnej Biznesu w Santander Bank Polska mec. Kamil Biedroń.

  "Dzisiejsze orzeczenie TSUE wymaga jeszcze dogłębnego przeanalizowania i zapoznania się z jego pisemnym brzmieniem wraz z uzasadnieniem, ale TSUE potwierdził wcześniejsze stanowisko prezentowane w sprawach od C-349/18 do C-351/18, zgodnie z którym to prawo krajowe określa zasady rozliczenia stron w przypadku unieważnienia umowy zawartej z konsumentem. Wyraził również przekonanie, że Dyrektywa 93/13 nie sprzeciwia się roszczeniom konsumentów o wynagrodzenie za zapłacone przez nich raty, jednocześnie odmawiając bankom prawa do zgłaszania roszczeń o rekompensatę, gdyby byłoby to sprzeczne z odstraszającym celem Dyrektywy" - napisał Biedroń w opinii.

  Jego zdaniem, TSUE stwierdził, że konsumenci mogą dochodzić od banków wynagrodzenia za zapłacone raty, ale nie może być to działanie nieproporcjonalne, a bank nie może żądać rekompensaty, jeśli ta niweczyłaby odstraszające cele dyrektywy. Jak ocenił, to sugeruje, że sądy krajowe będą musiały ocenić czy żądania konsumentów nie stanowią nadużycia prawa i czy żądania banku o zwrot kosztów korzystania z kapitału nie spowodują, że odstraszające cele Dyrektywy nie zostaną osiągnięte.

  "Wydaje się więc, że sprawa rozliczeń stron umowy pozostanie do rozstrzygnięcia sądów krajowych" - podkreślił.

  Przypomniał również, że kwestia roszczeń banków o zwrot kosztów korzystania z kapitału nie była przedmiotem pytania prejudycjalnego na które odpowiadał dzisiaj TSUE, ta pozostaje do rozstrzygnięcia w sprawie C-756/22.

  "Nierozstrzygnięta pozostaje również dopuszczalność waloryzacji kapitału wypłaconego przez bank, którego wartość zmienia się w czasie i nie wydaje się, by waloryzację kapitału uznać można za rekompensatę, więc na ostateczne rozwiązanie zasad wzajemnych rozliczeń stron po unieważnieniu  umowy, musimy jeszcze poczekać" - dodał.

  "Niezależnie od dzisiejszego orzeczenia, w naszej opinii najefektywniejszym sposobem rozstrzygania sporów są rozwiązania ugodowe, które są znacznie szybsze i tańsze od drogi sądowej. Biorąc pod uwagę czas i koszt procesu sądowego oraz utrzymującą się niepewność co do rozstrzygnięcia, droga ugodowa wydaje się optymalnym sposobem ostatecznego zamknięcia sporu" - podsumował.

  15 czerwca przed TSUE zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  Santander Bank Polska należy do czołówki banków uniwersalnych w Polsce. Jego akcje są notowane na warszawskiej GPW. Głównym akcjonariuszem Santander Bank Polska jest hiszpański Santander, pierwszy bank w strefie euro i 11. na świecie pod względem kapitalizacji. Spółki z Grupy Santander Bank Polska oferują m.in. fundusze inwestycyjne, ubezpieczenia, leasing oraz faktoring. Aktywa razem banku wyniosły 259,17 mld zł na koniec 2022 r.

  (ISBnews)

• 15.06, 10:40UKNF: Rozstrzygnięcie TSUE ws. C-520/21 negatywne dla sektora bankowego i gospodarki 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21 dotyczącej korzystania z kapitału po unieważnieniu umowy kredytowej kredytów w CHF ma negatywny wymiar z punktu widzenia polskiego sektora oraz całej gospodarki, ocenia Urząd Komisji Nadzoru Finansowego (UKNF).

  "Rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ws. C-520/21 sprowadzające się w swojej treści do zwolnienia konsumenta z poniesienia kosztu wieloletniego udostępnienia mu przez bank kapitału, ma negatywny wymiar z punktu widzenia polskiego sektora bankowego oraz całej polskiej gospodarki, ale także z punktu widzenia pewności prawa, interesu publicznego oraz elementarnych zasad sprawiedliwości społecznej, przyznając preferencyjne warunki traktowania wąskiej grupie kredytobiorców w postaci 'darmowego kredytu'" - czytamy w komunikacie.

  "W ocenie UKNF, rozstrzygnięcie TSUE sprzeciwia się zasadom proporcjonalności oraz równowagi pomiędzy ochroną wartości chronionych dyrektywą 93/13, a nadrzędnymi wartościami takimi jak stabilność i bezpieczeństwo systemu finansowego. Wykracza także poza to, czego może wymagać zasada skuteczności stosowana w odniesieniu do postanowień dyrektywy 93/13" - czytamy również.

  UKNF ocenia, że polski sektor bankowy jest obecnie dobrze skapitalizowany i płynny, co przekłada się na jego bezpieczeństwo i stabilność. Banki zbudowały w ostatnim czasie odpowiedni bufor zwiększający ich odporność oraz zdolność do zaabsorbowania kosztów związanych z niekorzystnym dla nich rozstrzygnięciem TSUE.

  "Erozja kapitałów banków, jaka dokona się w związku z tym rozstrzygnięciem będzie miała jednak negatywny wpływ na zdolność banków do dalszego finansowania potrzeb mieszkaniowych polskich gospodarstw domowych a także całej gospodarki, w tym planowanych przedsięwzięć związanych z transformacją energetyczną, obronnością czy planami współuczestnictwa w odbudowie Ukrainy, dla których sektor bankowym mógłby być naturalnym partnerem" - napisano też w komunikacie.

  UKNF oczekuje od banków uwzględnienia rozstrzygnięcia TSUE w ich modelach tworzenia rezerw na ryzyko prawne związane z portfelem hipotecznych kredytów walutowych. Nadzór nadal oczekuje także aktywnej postawy banków w zakresie systemowego rozwiązania problemu walutowych kredytów mieszkaniowych w postaci oferowania swoim klientom ugód, których istotą jest tzw. propozycja przewodniczącego KNF z grudnia 2020 r., zakładająca konwersję kredytów frankowych na złotowe na takich zasadach, aby kredyt frankowy był traktowany tak, jakby od początku był kredytem złotowym, podano.

  "W ocenie UKNF, z punktu widzenia klientów, ugoda jest najbardziej atrakcyjną i racjonalną alternatywą dla kosztownej i długotrwałej ścieżki sądowej" - podsumowano w komunikacie.

  15 czerwca przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) zapadł wyrok, który uznaje, że prawo Unii Europejskiej nie pozwala bankom na uzyskanie tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu, ale już nie stoi na przeszkodzie, aby konsumenci uzyskali od banków wynagrodzenie za to, że bank korzystał z wpłaconych przez nich pieniędzy.

  (ISBnews)

• 15.06, 10:26TSUE: Odmowa zawieszenia przez sąd spłaty rat kredytu może naruszać prawo Unii 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Odmowa zawieszenia przez sąd spłaty rat kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF może naruszać prawo Unii, uznał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

   Sprawa - zainicjowana pytaniem prejudycjalnym Sądu Okręgowego w Warszawie - dotyczy wykładni dyrektywy 93/13 w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich w kontekście stosowania środków tymczasowych polegających na zawieszeniu spłaty kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF.

  Przed Sądem Okręgowym w Warszawie konsumenci domagają się stwierdzenia nieważności umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF ze względu na zawarte w tej umowie niedozwolone postanowienia oraz zasądzenia od banku kwoty rat miesięcznych, które uiścili do dnia wytoczenia powództwa wraz z odsetkami za opóźnienie. Jednocześnie wystąpili z wnioskiem o zastosowanie środków tymczasowych na czas trwania postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności umowy. W ramach tego wniosku zażądali, między innymi, wstrzymania obowiązku spłaty comiesięcznych rat hipoteki.

  Wniosek został oddalony w pierwszej instancji ze względu na brak interesu prawnego. W ocenie sądu konsumenci nie wykazali, że nieprzyznanie żądanych środków tymczasowych uniemożliwi lub znacząco utrudni im wykonanie wyroku, który ma zapaść w postępowaniu dotyczącym nieważności umowy. Sąd rozpoznający zażalenie konsumentów na tę odmowę powziął wątpliwość co do wykładni prawa Unii i wystąpił do Trybunału z pytaniem prejudycjalnym. W pytaniu tym wyjaśnił, że sądy krajowe, z uwagi na dominującą wykładnię pojęcia "interesu prawnego", rzadko uwzględniają wnioski konsumentów o zastosowanie środków tymczasowych w okolicznościach takich jak rozpatrywane w niniejszej sprawie.

  Tymczasem, według polskich zasad proceduralnych, konsument może żądać od banku zwrotu jedynie kwot zapłaconych do dnia złożenia pozwu o stwierdzenie nieważności umowy. W  przypadku braku zawiedzenia spłaty rat na początku tego postępowania konsument byłby zmuszony wszcząć przeciwko bankowi nowe postępowanie, którego przedmiotem byłby zwrot rat spłaconych w okresie między rozpoczęciem a zakończeniem tego postępowania. Zdaniem sądu, taka sytuacja stawia konsumenta w niekorzystnej sytuacji i narusza effet utile dyrektywy 93/13.

  Trybunał Sprawiedliwości przypomniał, że ochrona zagwarantowana konsumentom przez dyrektywę 93/13 wymaga, aby sąd krajowy miał możliwość zarządzenia odpowiedniego środka tymczasowego, jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia pełnej skuteczności przyszłego orzeczenia w przedmiocie nieuczciwego charakteru warunków umownych. W ocenie Trybunału, odmowa zawieszenia spłaty rat kredytu w ramach środków tymczasowych, może uczynić, przynajmniej w części, nieskutecznym ostateczne orzeczenie do co nieważności umowy.

  Orzeczenie to nie prowadziłoby bowiem do przywrócenia sytuacji prawnej i faktycznej, w jakiej konsument znajdowałby się w braku nieuczciwej klauzuli, skoro następnie musiałby on wystąpić z kolejnym powództwem o zapłatę kwot uiszczonych, w toku pierwszego procesu na podstawie unieważnionej umowy. Innymi słowy, skutek restytucyjny wyroku stwierdzającego nieważność umowy nie zostałby w pełni osiągnięty.

  Doszłoby w ten sposób do ograniczenia skuteczności ochrony przewidzianej w dyrektywie 93/13.

  Zdaniem Trybunału zawieszenie spłaty rat wydaje się tym bardziej konieczne, gdy konsument wypłacił bankowi kwotę wyższą od kwoty pożyczonej jeszcze przed wszczęciem postępowania.

  Przy braku zarządzenia środka tymczasowego przedłużające się postępowanie sądowe doprowadzi do pogorszenia sytuacji finansowej konsumenta do tego stopnia, że nie będzie on miał już możliwości wszczęcia niezbędnych działań w celu zwrotu kwot, do których ma prawo na podstawie unieważnionej umowy.

  W ocenie TSUE zwiększyłoby to także ryzyko, że konsument nie będzie w stanie spłacać kredytu, co z kolei mogłoby skłonić bank do przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie umowy kredytu, która może zostać unieważniona.

  W konsekwencji Trybunał stwierdził, że przepisy dyrektywy 93/13 stoją na przeszkodzie orzecznictwu krajowemu, zgodnie z którym sąd krajowy może oddalić złożony przez konsumenta o zawieszenie spłaty rat miesięcznych kredytu, do czasu ostatecznego unieważnienia zawartej przez konsumenta umowy z powodu nieuczciwych warunków.

  Trybunał zastrzegł jednak, że orzecznictwo krajowe może zostać uznane za niezgodne z prawem Unii wtedy, gdy sąd krajowy stwierdzi, iż zarządzenie zawieszenia spłat jest konieczne w celu zagwarantowania pełnej skuteczności przyszłego ostatecznego orzeczenia.

  Z jednej strony, sąd musi dysponować wystarczającymi wskazówkami co do nieuczciwego charakteru warunków umownych, w związku z czym jest prawdopodobne, że dana umowa kredytu jest nieważna lub przynajmniej będzie musiał zostać zasądzony zainteresowanemu konsumentowi zwrot miesięcznych rat należnych z tytułu tej umowy. Z drugiej strony, do sądu tego należy ustalenie czy zawieszenie obowiązku spłaty rat miesięcznych na czas trwania postępowania jest konieczne dla zapewnienia przywrócenia sytuacji prawnej i faktycznej, jaka istniałaby w braku tego warunku albo tych warunków.

  (ISBNews)

• 15.06, 09:58TSUE: Klienci mogą dochodzić roszczeń od banków, banki nie mają takiej możliwości 

  Warszawa, 15.06.2023 (ISBnews) - Po uznaniu umowy kredytu hipotecznego za nieważną ze względu na nieuczciwe warunki konsumenci mogą dochodzić względem banków roszczeń wykraczających poza zwrot świadczeń pieniężnych; banki nie mają tego prawa, uznał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

  "Prawo Unii nie stoi na przeszkodzie temu, by w przypadku uznania umowy kredytu hipotecznego zawierającej nieuczciwe warunki za nieważną, konsumenci żądali od banku rekompensaty wykraczającej poza zwrot zapłaconych rat miesięcznych" - czytamy w komunikacie. 

  TSUE uznał, że przepisy unijne stoją na przeszkodzie temu, by bank miał prawo żądać od konsumenta rekompensaty wykraczającej poza zwrot wypłaconego kapitału oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę.

  Pytanie prejudycjalne w tej sprawie skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia, który rozpatrywał sprawę umowy kredytowej Arkadiusza Szcześniaka zawartej z Bankiem Millenium. Została ona zawarta w 2008 r. Kwotę kredytu wyrażono i wypłacono w PLN, przy czym kwota ta była indeksowana do franka szwajcarskiego (CHF).

  Miesięczne raty kredytu hipotecznego miały być spłacane w PLN po przeliczeniu zgodnie z kursem sprzedaży CHF opublikowanym w tabeli kursów wymiany obowiązującej w dniu wymagalności każdej miesięcznej raty kredytu. Uznając, że umowa kredytu hipotecznego, o której mowa zawiera nieuczciwe warunki, Szcześniak wytoczył powództwo przeciwko bankowi przed Sądem Rejonowym dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie.

  Podniósł on, że Bank Millenium otrzymał miesięczne raty kredytu bez żadnej ustawowej lub umownej podstawy i uzyskał w związku z tym korzyść. Zażądał od banku zapłaty należności z tytułu bezumownego korzystania z pieniędzy, utraty okazji osiągnięcia korzyści wskutek czasowego uniemożliwienia korzystania z pieniędzy oraz spadku siły nabywczej pieniędzy, które przekazał bankowi.

  Sąd zwracając się do TSUE z pytaniami prejudycjalnymi chciał ustalić czy dyrektywa Rady 93/131 z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, a także zasady skuteczności, pewności prawa i proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, iż stoją one na przeszkodzie wykładni przepisów krajowych, zgodnie z którą w przypadku uznania, że umowa kredytu zawarta przez konsumenta i bank jest nieważna w całości, strony są uprawnione do dochodzenia od siebie roszczeń wykraczających poza zwrot świadczeń pieniężnych, które spełniły na podstawie tej umowy, oraz zapłatę odsetek ustawowych za opóźnienie od chwili wezwania do zapłaty.

  TSUE przypomniał, że dyrektywa 93/13 nie określa, jakie są skutki stwierdzenia, że umowa konsumencka staje się prawnie nieistniejąca po usunięciu z niej nieuczciwych warunków. Skutki te są określane przez państwa członkowskie na podstawie ich prawa krajowego w sposób zgodny z prawem Unii.

  W odniesieniu do roszczeń konsumenta względem banku, Trybunał wskazał, że uprawniona jest taka interpretacja przepisów dyrektywy, która umożliwia klientowi dochodzenie roszczeń wykraczających poza zwrot świadczeń pieniężnych spełnionych na podstawie nieważnej umowy kredytu hipotecznego oraz zapłatę odsetek ustawowych za opóźnienie od chwili wezwania do zapłaty.

  Jednak - jak wskazał - to do Sądu Rejonowego w Warszawie należy ustalenie, w świetle prawa krajowego, czy Uwzględnienie roszczeń konsumenta jest zgodne z zasadą proporcjonalności.

  Ponadto, dyrektywa stoi na przeszkodzie temu, by bank miał prawo żądać od konsumenta rekompensaty wykraczającej poza zwrot wypłaconego kapitału oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę. Trybunał uznał, że przyznanie takiego prawa przyczyniłoby się do wyeliminowania efektu odstraszającego wywieranego na przedsiębiorców. Jednocześnie, skuteczność ochrony przyznanej konsumentom przez dyrektywę byłaby zagrożona, gdyby byli oni narażeni, w związku z powoływaniem się na swoje prawa wynikające z dyrektywy, na ryzyko zapłaty takiej rekompensaty.

  Trybunał podkreślił, że w niniejszej sprawie ewentualne uznanie umowy kredytu hipotecznego za nieważną jest skutkiem stosowania nieuczciwych warunków przez Bank Millenium

  W związku z tym nie można dopuścić ani do tego, by czerpał on korzyści gospodarcze ze swojego niezgodnego z prawem zachowania, ani do tego, by otrzymał odszkodowanie za niedogodności nim wywołane, uznał Trybunał.

  Ponadto Trybunał stwierdził, że argument dotyczący stabilności rynków finansowych nie ma znaczenia w ramach wykładni dyrektywy, która ma na celu ochronę konsumentów. Przedsiębiorcy nie mogą obchodzić celów realizowanych przez dyrektywę ze względu na zachowanie stabilności rynków finansowych. Do instytucji bankowych należy bowiem organizacja działalności w sposób zgodny z tą dyrektywą, podsumował TSUE.

  (ISBnews)

• 12.06, 13:51Rząd chce przyjąć projekt o podmiotach obsługujących kredyty i nabywcach kredytów w III kw 

  Warszawa, 12.06.2023 (ISBnews) - Rząd planuje przyjęcie projektu ustawy o podmiotach obsługujących kredyty i nabywcach kredytów, która ma ustanowić ramy prawne dla podmiotów obsługujących kredyty, w tym m.in. zasady udzielania im zezwoleń po spełnieniu określonych wymogów oraz warunki działalności, prawa i obowiązki nabywców kredytów, wynika z wykazu prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów.

  Przyjęcie projektu planowane jest na III kw.

  Projekt ma określić ramy prawne dla podmiotów obsługujących kredyty, w tym zasady udzielania im zezwoleń po spełnieniu określonych wymogów, a także wysokość opłaty za udzielenie zezwolenia w wysokości nie większej niż równowartość w złotych 4,5 tys. euro.

  Projektowana regulacja ma precyzować warunki działalności, prawa i obowiązki nabywców kredytów, którzy nabywają prawa kredytodawcy wynikające z nieobsługiwanej umowy o kredyt lub samą nieobsługiwaną umowę o kredyt, a także wskazywać katalog podmiotów, w stosunku do których przepisy projektowanej ustawy nie będą miały zastosowania (do obsługi praw kredytodawcy wynikających z umowy o kredyt lub obsługi samej umowy o kredyt, prowadzonej m.in. przez bank krajowy oraz - pod określonymi warunkami - przez towarzystwo, zarządzającego alternatywną spółką inwestycyjną (ASI), zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi oraz spółek inwestycyjnych).

  W projekcie mają zostać określone zawody, które w ramach swojej działalności podejmują działalność pomocniczą podobną do działalności w zakresie obsługi kredytu, tj. notariuszy, radców prawnych, adwokatów i komorników w stosunku do tych zawodów przewiduje się, że przepisy ustawy nie będą miały zastosowania.

  Projekt ma ustanowić obowiązki podmiotów obsługujących kredyty w zakresie prowadzonej przez nie działalności, w szczególności dotyczące obowiązku posiadania kapitału zakładowego w minimalnej wysokości 1 mln zł, niezbędne wymogi w zakresie uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności jako podmiot obsługujący kredyty, w tym katalog dokumentów, które będą załączane do wniosku o wydanie zezwolenia oraz terminy jego wydania.

  Planowane jest także wprowadzenie rejestru podmiotów obsługujących kredyty, który będzie prowadzony przez Komisję Nadzoru Finansowego, aby zapewnić przejrzystości w zakresie liczby posiadających zezwolenie podmiotów obsługujących kredyty; ponadto wprowadzi się wymóg sprawozdawczości w zakresie obsługi kredytów wobec Komisji Nadzoru Finansowego.

  Nadzór nad działalnością podmiotów obsługujących kredyty oraz nabywców kredytów ma być sprawowany przez Komisję Nadzoru Finansowego, w ramach którego Komisja Nadzoru Finansowego będzie mogła m.in. udzielić lub odmówić udzielenia zezwolenia podmiotowi obsługującego kredyt, cofnąć zezwolenie podmiotowi obsługującemu kredyt, odwołać lub zawiesić członka zarządu podmiotu obsługującego kredyty, odpowiedzialnego za określone naruszenie.

  Podmioty obsługujące kredyty będą obowiązane do wnoszenia rocznych wpłat na pokrycie kosztów nadzoru w kwocie nie wyższej niż 0,5% sumy przychodów uzyskanych z działalności w zakresie obsługi kredytów za poprzedzający rok obrotowy i nie mniejszej niż równowartość w złotych 1 tys.  euro, przeliczonej przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy roku poprzedzającego rok kalendarzowy, w którym powstało zobowiązanie.

  (ISBnews)

• 07.06, 17:33Prezydent podpisał ustawę dot. wprowadzenia 2-proc. kredytów i kont mieszkaniowych 

  Warszawa, 07.06.2023 (ISBnews) - Prezydent podpisał Ustawę o pomocy państwa w oszczędzaniu na cele mieszkaniowe, zakładającą wprowadzenie 2-proc. kredytów i kont mieszkaniowych dla osób do 45. roku życia, które nie posiadają własnego mieszkania, podała Kancelaria Prezydenta.

  "Zasadniczym celem ustawy z dnia 26 maja 2023 r. o pomocy państwa w oszczędzaniu na cele mieszkaniowe jest poprawa stanu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych społeczeństwa poprzez wsparcie systematycznego oszczędzania na cele mieszkaniowe związane z pozyskaniem pierwszego własnego lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, a także - w okresie dużej zmienności uwarunkowań makroekonomicznych, w tym utrzymywania się wysokich stóp procentowych - zwiększenie zdolności do zaciągnięcia i spłaty kredytów udzielanych w celu sfinansowania nabycia lub budowy pierwszego własnego lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego" - czytamy w informacji.

  Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy, rozwiązania ustawowe zostały przygotowane zgodnie z kierunkiem realizowanej polityki mieszkaniowej. Strategicznym odniesieniem dla tych rozwiązań jest przyjęty przez rząd w 2016 r. Narodowy Program Mieszkaniowy, podkreślono.

  Ustawa z dnia 26 maja 2023 r. o pomocy państwa w oszczędzaniu na cele mieszkaniowe określa zasady gromadzenia oszczędności na cele mieszkaniowe na rachunku oszczędnościowym pod nazwą "Konto Mieszkaniowe" oraz rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej pod nazwą "Lokata Mieszkaniowa":

  *             konto i lokata mogą być prowadzone na rzecz osoby fizycznej, która spełnia łącznie następujące warunki:

  1) nie posiada ani nie posiadała prawa własności lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, oraz której nie przysługuje ani nie przysługiwało spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego (jednakże warunek uznaje się za spełniony w sytuacji, gdy oszczędzający posiada albo posiadał prawo własności albo oszczędzającemu przysługuje albo przysługiwało spółdzielcze prawo do nie więcej niż jednego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego:

  *             którego powierzchnia użytkowa nie przekracza 50 m2 i w którym zamieszkuje albo zamieszkiwał z dwojgiem dzieci albo

  *             którego powierzchnia użytkowa nie przekracza 75 m2 i w którym zamieszkuje albo zamieszkiwał z trojgiem dzieci, albo

  *             którego powierzchnia użytkowa nie przekracza 90 m2 i w którym zamieszkuje albo zamieszkiwał z czworgiem dzieci, albo

  *             w którym zamieszkuje albo zamieszkiwał z co najmniej pięciorgiem dzieci

  (należy zaznaczyć, że ustawa reguluje także inne sytuacje, gdy powyższy warunek pomimo posiadania prawa własności czy przysługiwania spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego uznaje się za spełniony),

  2) na rzecz której nie jest prowadzone inne konto ani nie jest prowadzona inna lokata ani było prowadzone inne konto ani nie była prowadzona inna lokata, chyba że ich prowadzenie zakończono, przed ukończeniem przez tę osobę 18 lat i nie została wypłacona premia mieszkaniowa, 

  3) ukończyła 13 lat i w dniu zawarcia umowy prowadzenia konta nie ukończyła 45 lat;

  *             konto i lokatę prowadzi, na rzecz oszczędzającego, bank uprawniony do ich prowadzenia na podstawie umowy zawartej z BGK. Bank prowadzący konto nie pobiera od oszczędzającego opłat ani prowizji w związku z prowadzeniem konta,

  *             warunkiem prowadzenia konta na rzecz oszczędzającego jest dokonywanie na to konto comiesięcznych wpłat nie niższych niż 500 zł oraz nie wyższych niż 2000 zł,

  *             konto może być prowadzone nie dłużej niż do dnia 31 marca roku następującego po upływie 10 lat liczonych od dnia 31 grudnia roku kalendarzowego, w którym zawarto umowę,

  *             okres prowadzenia konta nie będzie mógł przekraczać 10 lat liczonych od dnia 31 grudnia roku kalendarzowego, w którym umowa została zawarta, zaś po upływie wskazanego terminu prowadzenia konta, rachunek zostanie przekształcony przez bank w Lokatę Mieszkaniową (przekształcenie następować będzie w drodze jednostronnej zmiany warunków umowy),

  *             termin prowadzenia lokaty będzie wynosił 12 miesięcy. Lokata będzie odnawialna, jednak nie więcej niż cztery razy (wyjątkiem będzie sytuacja, w której odnowienie lokaty następować będzie przed ukończeniem przez oszczędzającego 30 lat - w takim przypadku lokata będzie odnawialna bez względu na liczbę poprzednich odnowień).

  Ponadto ustawa określa zasady nabywania uprawnienia do premii mieszkaniowej w związku z gromadzeniem oszczędności na koncie i lokacie oraz naliczania i wypłaty tej premii:

  *             ustawa wprowadza premię mieszkaniową, która ma stanowić zabezpieczenie oszczędzającego przed utratą wartości gromadzonych środków, uwzględniając przy tym wzrost cen towarów i usług oraz zmianę poziomu kosztów budowy mieszkań w okresie oszczędzania,

  *             wsparcie w tej formie adresowane będzie do wszystkich oszczędzających, którzy po okresie systematycznego oszczędzania zrealizują jeden z określonych w ustawie celów mieszkaniowych,

  *             prawo do premii mieszkaniowej nie będzie podlegać dziedziczeniu,

  *             premia wypłacana będzie wraz ze środkami pieniężnymi zgromadzonymi na koncie albo lokacie, w terminie 14 dni od dnia złożenia dyspozycji wypłaty tych środków wraz z premią albo w terminie późniejszym wskazanym przez oszczędzającego w tej dyspozycji,

  *             dla każdego konta i każdej lokaty bank będzie prowadził w postaci elektronicznej zestawienie premii mieszkaniowych naliczanych za każdy rok, wraz ze wskazaniem aktualnej kwoty tej premii oraz zestawienie niepobranego zgodnie ze zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 159 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku dochodowego z odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na koncie albo lokacie (na bank prowadzący konto nałożony został obowiązek zapewnia oszczędzającemu bieżącego dostępu do zestawień).

  "Wprowadzane zmiany doprowadzą w efekcie do równoległego funkcjonowania dwóch odrębnych produktów kredytowych udzielanych ze wsparciem państwa, tj. obecnego, rodzinnego kredytu mieszkaniowego, z prawem do części spłaty w przypadku powiększenia gospodarstwa domowego oraz dodawanego ustawą bezpiecznego kredytu 2%, gdzie pomoc finansowa ukierunkowana jest na obniżenie rat.

  *             przez bezpieczny kredyt 2% należy rozumieć kredyt zabezpieczony hipoteką, w tym kredyt, którego umowa przewiduje zabezpieczenie hipoteką po zakończeniu budowy domu jednorodzinnego lub wyodrębnieniu własności lokalu mieszkalnego, do którego rat przysługuje albo przysługiwała dopłata,

  *             bezpieczny kredyt 2% może zostać udzielony kredytobiorcy, który spełnia łącznie następujące warunki:

  *             prowadzi gospodarstwo domowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jeżeli posiada obywatelstwo polskie albo nie posiada obywatelstwa polskiego i prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z osobą posiadającą takie obywatelstwo, a kredyt ten jest mu udzielany wspólnie z tą osobą,

  *             w dniu złożenia wniosku o udzielenie tego kredytu nie jest ani nie był stroną umowy innego kredytu hipotecznego, zawartej w okresie 36 miesięcy przed dniem złożenia tego wniosku w celu pokrycia wydatków ponoszonych w związku z nabyciem lokalu mieszkalnego, domu jednorodzinnego albo spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, chyba że umowa ta została rozwiązana w związku z dokonanym na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym skutecznym odstąpieniem przez kredytobiorcę od umowy deweloperskiej albo umowy, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, 3 lub 5 tej ustawy,

  *             w dniu udzielenia kredytu kredytobiorca nie posiada i przed tym dniem nie posiadał prawa własności lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego ani jeżeli prawa takiego nie posiada i w okresie pozostawania w gospodarstwie domowym kredytobiorcy nie posiadała osoba prowadząca z nim wspólnie to gospodarstwo oraz kredytobiorcy nie przysługuje i przed tym dniem nie przysługiwało spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego ani jeżeli prawo takie nie przysługuje i w okresie pozostawania w gospodarstwie domowym kredytobiorcy nie przysługiwało osobie prowadzącej z nim wspólnie to gospodarstwo domowe (należy zaznaczyć, że ustawa reguluje sytuacje, gdy powyższy warunek, pomimo posiadania prawa własności, czy przysługiwania spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, uznaje się za spełniony),

  *             w dniu złożenia wniosku o udzielenie kredytu kredytobiorca nie ukończył 45 lat (warunek uznaje się za spełniony również w przypadku, gdy bezpieczny kredyt 2% jest udzielany wspólnie dwóm osobom prowadzącym gospodarstwo domowe, a 45 lat nie ukończyła wyłącznie jedna z nich),

  *             kwota bezpiecznego kredytu 2% nie może przekroczyć 500 000 zł, a w przypadku gdy kredytobiorca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z małżonkiem lub w skład gospodarstwa domowego kredytobiorcy wchodzi co najmniej jedno dziecko - 600 000 zł,

  *             stopa oprocentowania bezpiecznego kredytu 2% jest ustalana na okres 60 miesięcy i stała w okresie objętym dopłatami do rat tego kredytu,

  *             w okresie objętym dopłatami do rat spłata części kapitałowej bezpiecznego kredytu 2% następuje w częściach równych ustalanych z uwzględnieniem całego okresu spłaty tego kredytu,

  *             po wygaśnięciu dopłat do rat spłata bezpiecznego kredytu 2% następuje w ratach równych, chyba że kredytobiorca złoży wniosek o utrzymanie dotychczasowego sposobu spłaty,

  *             dopłaty obejmują 120 pierwszych, spłacanych zgodnie z harmonogramem, rat kapitałowo-odsetkowych bezpiecznego kredytu 2%, a objętą dopłatą ratę obniża się o kwotę tej dopłaty,

  *             ustawa określa także zdarzenia, których wystąpienie spowoduje, że dopłaty do rat wygasną a kwoty udzielonych dopłat będą podlegać zwrotowi do Rządowego Funduszu Mieszkaniowego" - czytamy dalej.

  Ustawa wejdzie w życie zasadniczo z dniem 1 lipca 2023 r. Część jej przepisów wejdzie w życie w innym terminie.

  (ISBnews)